مطالعه سنگ شناختی و ژئوشیمیایی توده گرانیتوئیدی کوه میش (جنوب سبزوار)

توده گرانیتوئیدی کوه میش در30کیلومتری جنوب شهرستان سبزوار واقع شده و از لحاظ تقسیم بندی تکتونیکی، بخشی از زون سبزوار می باشد. واحد های چینه ای مناطق اطراف آن شامل کنگلومرا، توف، ماسه سنگ با سن پالئوژن و واحدهای توف، رادیولاریت، آندزیت و دیوریت با سن کرتاسه فوقانی هستند. این توده در برگیرنده یک بخش اسیدی با ترکیب سینوگرانیت، مونزوگرانیت وگرانودیوریت با سن بعد ازپالئوسن است که بخش اعظم این توده را تشکیل می دهد و یک بخش حدواسط دیوریتی با سن کرتاسه فوقانی می باشد که به صورت آنکلاوهایی در ابعاد چند سانتی متر تا چند مترمربع در داخل گرانیتوئیدها قرار گرفته اند. طبق نمودار های ژئوشیمیایی گرانیت ها دارای ماهیت کالک آلکالن و پرآلومین بوده و دیوریت ها و گرانودیوریت ها دارای ماهیت تولئیتی و متاآلومین می باشند. این توده در زمره گرانیتوئیدهای نوع i قرار می گیرند. همچنین الگوی مسطح عناطر نادر خاکی نشان می دهد که منشأ ماگمای اولیه این توده در خارج از محدوده پایداری گارنت است. در نمودارهای عنکبوتی عناصر کمیاب همه فازهای توده گرانیتوئیدی مورد مطالعه بی هنجاری منفی nb و ti و همچنین بی هنجاری مثبت rb و k مشاهده می شود که نشانگر محیط های فرورانشی است. مقایسه فراوانی عناصر ناسازگار سنگ های منطقه مورد مطالعه با تغییرات این عناصر در گرانیتوئیدهای محیط های مختلف زمین ساختی، بیانگر تشابه آنها با گرانیتوئیدهای کمان آتشفشانی آند است. همچنین نمودارهای تفکیک محیط های زمین ساختی، بیانگر ارتباط توده های ساب ولکانیک کوه میش با کمان آتشفشانی(vag) بوده که در نتیجه فرورانش پوسته اقیانوسی نئوتتیس به زیر ایران مرکزی تشکیل شده است.